ในภาพยนตร์ดังถึง 3 เรื่องของยุคนั้น มีการนำ E38 ไปใช้แสดงหลายฉากพอสมควร คือ เจมส์ บอนด์ 007 พยัคฆ์ร้ายไม่มีวันตาย (นำแสดงโดย เพียร์ซ บรอสแนน),The Game เกมตาย...ต้องไม่ตาย (นำแสดงโดย ไมเคิล ดักลาส) และ The Transporter ขนระห่ำไปบี้นรก (นำแสดงโดย เจสัน สเตธัม) และยังได้สร้างความน่าสนใจขึ้นไปอีก ด้วยการที่ E38 รุ่น 750iL ในอเมริกาเหนือ ใช้เครื่องยนต์ขนาด 5400 ซีซี 12 สูบ ซึ่งเป็นเครื่องยนต์ประเภทเดียวกับที่ใช้ในรถยนต์ระดับมหาเจ้าสัว คือ โรลส์-รอยซ์ ซิลเวอร์ เซราฟ (Rolls-Royce Silver Seraph)

E38 อัปเดตเทคโยโลยีใหม่ล่าสุดเข้าไปอีกเช่นเคย ในคราวนี้คือ ไฟหน้าแบบ HID ซึงเป็นหลอดไม่มีไส้ มีหลักการทำงานคล้ายคลึงกับหลอดฟลูออเรสเซนต์ แต่อาศัยแก๊สซีนอน, ปรอท และเมทัลฮาไลด์ให้เรืองแสงขึ้น โดยจะสว่างกว่าหลอดไฟหน้าแบบฮาโลเจนทั่วไป และสีของแสงใกล้เคียงกับแสงดวงอาทิตย์มากกว่า ทำให้แยกแยะวัตถุได้ดีกว่า อีกทั้งไม่แยงตาผู้ขับขี่ที่แล่นสวนทางมาด้วย และสามารถมองได้ไกลขึ้น 30 - 40% (ซึ่งรถญี่ปุ่นส่วนใหญ่เพิ่งเปลี่ยนมาใช้หลอด HID แทนหลอดฮาโลเจนเมื่อไม่ถึง 5 ปีที่ผ่านมา)

นอกจากนี้ E38 ยังมีระบบNavigation System (ระบบแผนที่และนำทางโดยใช้การสื่อสารแบบ GPS กับดาวเทียม), ระบบเครื่องเสียงในรถแบบ Surround ด้วยลำโพง 14 ตัวรอบคัน พร้อมซับวูเฟอร์อีก 4 ตัว เพิ่มความหนักแน่นของเสียง, เครื่องเล่น CD เก็บแผ่นในเครื่องได้ 6 Disc, รวมทั้งหลังคาแบบมีมูนรูฟ (มีรูบนหลังคา มีกระจกเปิด-ปิดรูนั้นได้ เอาไว้เวลานอนดูท้องฟ้าในรถยามค่ำคืน ดูเสร็จก็ปิดกระจก)

ในปี พ.ศ. 2544 เมื่อขาย E38 มานานแล้ว บีเอ็มดับเบิลยู ก็ได้ปล่อยข้อมูลของรถซีรีส์ 7 รุ่นต่อไปออกสู่สังคม โดยตั้งชื่อว่า E65 ปรากฏว่าหลังการเปิดเผยข้อมูลดังกล่าว ยอดขาย E38 สูงขึ้นอย่างน่าประหลาด จากการสำรวจความคิดเห็นก็พบว่า เหล่าเศรษฐีที่รอซื้อซีรีส์ 7 รุ่นต่อไปต่างผิดหวังกับ E65 และไม่ชอบซีรีส์ 7 รุ่นต่อไปนัก จึงแห่มาซื้อ E38 ก่อนที่มันจะถูกแทนที่โดย E65 ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า จนทำให้ บีเอ็มดับเบิลยูผลิตรถไม่ทัน ต้องขึ้นราคาเพื่อลดยอดขาย

รวมระยะเวลาตลอด 7 ปีที่ผลิต E38 ทำยอดขายได้ทั้งสิ้น 340,242 คัน